Beste Hardwerkende Vlamingen, we weten het ondertussen allemaal tenzij je vanonder een steen komt gekropen : “Corona decimeert de mensheid… toch al in China, maar dat is slechts het begin”. Tenminste als we de media mogen geloven. Grenzen worden gesloten, vanuit China wordt massaal gerepatrieerd en de sukkelaars gaan voor lange tijd in afzondering. Ze worden gescreend, getest en wat nog allemaal. Mensen worden in quarantaine gehouden op cruiseschepen. Paniek alom. De symptomen, zo vertelt men ons, zijn gelijkaardig met die van een griep. Bovendien verloopt de besmetting ook op dezelfde manier : via de lucht of “airborn” zoals ze op CNN zeggen ! Dik probleem dus, want ook hier wordt weer t’ allen kante uitbundig gehoest, gerocheld en gefluimd. Door een “gewoon” griepje ! Hou ze maar eens uit elkaar, die virussen ! Wel, hier krijg je de remedie aangereikt na een wetenschappelijke studie… Zo zijn we !
De eerste vraag die we ons moeten stellen is : waar komt die fluim, die geelgroene “rekkerachtige” substantie vandaan ? Het ene moment is het er niet, een paar tellen later wel. Snot hoort in je neus, dat weten we, waar het allerlei nuttige taken verricht, waarop we hier niet zullen ingaan. Dat weten we nog van in de biologielessen. Voor ons is snot lang niet zo belangrijk als voor de virussen die erin leven, ook voor Corona. Snot is voor virussen een heerlijke gelei, een exquise delicatesse, waarin ze zich wentelen en koesteren en waaraan ze zich tomeloos te goed doen. Tot ze het ogenblik rijp achten om te verhuizen. De virussen maken ons ziek, we beginnen te niezen dat het een aard heeft. Gezeten op kleine spatjes snot vliegen de gelukkige virusjes recht een andere, verse neus binnen. Het merendeel plakt tegen het behang of zweeft door de lucht, veilig omgeven door snot uit uw neus (beste lezer) m.a.w. rijkelijk voorzien van proviand. De reis gaat razendsnel. Binnen een seconde zijn de kleine kereltjes tien meter verderop.
Niezen, dat doen we liever niet. Dus hebben we er iets op gevonden. Vroeger snoot men zijn neus (en de wielrenners doen het nog steeds zo) tussen duim en wijsvinger. De beschaving leerde echter gaandeweg dat men zijn neus beter niet in zijn mouw of hoed kon ledigen. De middeleeuwse hoofse traditie stelde toen al dat men zijn reukorgaan niet in het tafellaken mocht snuiten. Gelukkig waren er toen nog geen gordijnen uitgevonden. Nog veel later kwam de zakdoek op als grote rage. Toch bleven nog enige etiquetteregels van toepassing. Zo was het uit den boze na het snuiten van de neus naar de opbrengst te kijken. Foei, dat doe je niet !
Als schooljongen had ik een degelijke, geblokte zakdoek, die ik wekenlang vulde, laag na laag, tot hij van stijfheid brak. Onsmakelijk, hoor ik je zeggen, maar hygiënischer dan het moderne papieren zakdoekje. Zo’n meisjesachtig dingetje kan het virusvolkje niet stuiten. De niessnelheid is gemeten en die bedraagt 36 (een damesniesje) tot 72 km (een snipverkouden bouwvakker) per uur of 8 Beaufort. Zoek het maar eens op, tegenwoordig vind je alles op het internet. Zeilen zijn daar nauwelijks tegen bestand, laat staan zo’n papieren vliesje.
Op die manier kan je proberen het virus te stoppen, maar hier volgt de enige goede manier… Snuit niet, maar haal die neus op. Slik die groengele gelei door !!! Met één klap belanden ze niet alleen tussen de spaghettislierten en dobberen ze tussen enkele Duvels, waar ze een massale verdrinkingsdood sterven, waarbij de Titanic verbleekt. Vermijd Heineken, tenzij je hoopt dat de virussen zich zullen doodlachen. Neen, een oude Belg brengt verlossing ! En nu we het toch over oude Belgen hebben : tegen een tripel “Les Deux Morins” zijn geen Corona’s opgewassen, waar ze ook vandaan komen. Een afdoende remedie die nog lekker is ook !
“Ngrrrrrr”, zo klinkt de echte verlossing !
Live long and prosper.
Mr. Spock
Mr Spock's Blog Site 